Moederdag? Zeg het eens met zoet-hartig stengelgebak!

12-05-2017 - Ann Welvaert

Alsof we kost wat kost het bruidsboeket wilden opvangen. 

Zo vinnig veerden mijn schoonzus en ik overeind, toen mijn mama ons laatst vanuit haar weelderige moestuin een flinke ruiker rabarber toewierp.

Heel even overwogen we om het rabarberboeket, dat we beiden om ter hardst omklemden, eerlijk doormidden te klieven. Maar dat was natuurlijk een volstrekt idioot plan: ware rabarbermoesfanaten weten dat de kolossale stengels tijdens het stoven spinazie-achtig snel slinken, tot er nog een fractie van overblijft. Gelukkig bedachten we bliksemsnel een veel genialere rabarberdeal: in plaats van elk boeket in tweeën te scheuren, zouden we ons voortaan gewoon beurtelings over de rabarberrijkdom van mijn moeder ontfermen.

Ons rabarberpact is tot dusver nog perfect intact.  

Maar lieve lezers, ik overweeg een dringende herziening.

Want afgelopen weekend, speurend naar taartinspiratie voor het verjaardagsfeestje van mijn dochter, botste ik in het boek ‘Eten uit de volkstuin’ op een recept dat bewijst dat je zelfs met een minuscuul rabarberboeketje een indrukwekkende portie zoet-zurig lekkers fabriceren kan. Vier stengels rabarber zeg, meer heeft een mens niet nodig voor een seizoensgebonden kokoscake mét stormloop-effect! 

Ah ja, natuurlijk ga ik het rabarberpact met mijn schoonzus niet écht herroepen. Ik heb namelijk al een veel toereikender en – letterlijk – diepgravend plannetje gesmeed. Want dankzij het boek ‘Eten uit de volkstuin’, dat geen klassiek kookboek is maar per seizoen heel overzichtelijk zaai- en oogsttips met originele recepten combineert, weet ik precies welke stappen ik moet ondernemen om volgend jaar mijn eigen weelderig rabarberwalhalla te creëren: 

In april, als de eerste scheuten uit de grond piepen, ga ik met mijn spade die ganse rabarberkluit gewoon uitgraven. Om hem vervolgens, in mijn eigen moestuin, lekker diep terug in de grond te stoppen. 

Grapje! 

Ik ga natuurlijk maar een enkel stekje ontvoeren. En daar heel liefdevol, zoals het boek ‘Eten uit de volkstuin’ voorschrijft, een gul dekentje compost rond zwachtelen. 

Zodat ik mijn schoonzus vanaf volgend jaar op een verhoogde rabarbertoevoer kan trakteren. 

En mijn feesttafels met nog meer zoet-zure rabarber-kokoscake kan decoreren. 

Want eerlijk waar: had ik afgelopen weekend niet net op tijd een half plakje cake voor mezelf en manlief opzij gelegd, dan hadden onze gasten dat verrukkelijke stengelgebak zonder verpinken tot de allerlaatste kruimel toe opgegeten!

Recept rabarber-kokoscake 

Nodig: 

  • 200 g kokosvet
  • 200 g suiker
  • 1 zakje vanillesuiker
  • 3 eieren
  • 75 ml magere yoghurt
  • 200 g zelfrijzend bakmeel, gezeefd
  • 3 el geraspte kokos
  • 4 stengels rabarber

Zo maak je het klaar:  

Verwarm de oven voor op 180°C. Smelt het kokosvet in de magnetron op 650 watt. Klop het kokosvet, de suiker en de vanillesuiker luchtig in de keukenmachine. Doe er de eieren en de yoghurt bij. Giet er vervolgens, terwijl de machine draait, het meel bij en tenslotte ook de kokos. Meng nog even goed, tot je een mooi egaal beslag hebt. Giet het beslag in een met bakpapier beklede ovenschaal. Snij de rabarber in stukken, op maat van de schaal. Leg de rabarber op het beslag (omdat ik maar twee stelen op mijn beslag kwijt kon, duwde ik een extra laagje rabarber in het beslag zelf, wat prima werkt). Bak de cake in 1 uur gaar.

Meer zin in hartig steeltjesgebak? Dankzij One Healthy Family, het kookboek dat jong en oud kwijlend de lente doet in zwijmelen, ontdekten we afgelopen weekend ook een fantastisch recept voor focaccia met groene asperges, olijven en zongedroogde tomaatjes. Een kindvriendelijk toppertje, zo bleek, want ook Jasper (9) en Kate (7) hebben hier gretig van gesmuld.


En mooi meegenomen: omdat een enkele baksessie zo’n zestal royale porties focaccia opleverde, beschikten we meteen ook over een originele brooddoosvulling voor ’s anderendaags. Handig, toch?


Ja ja, wij weten precies al wat we onze mama’s op Moederdag cadeau gaan doen: geen bloemetjes dit jaar, wel een flinke portie huisgemaakt steeltjesgebak! Nu nog duimen dat manlief zorgvuldig tussen de regels leest, en deze mama op Moederdag op een gelijkaardige lekkernij trakteert.

 

Ann Welvaert

Ann Welvaert (De Luie Vegetariër)

Ann Welvaert, alias De Luie Vegetariër, schrijft op haar blog over haar vegetarische avonturen. Haar missie is vegetarische gerechten koken die niet alleen haarzelf, maar vooral ook haar vleesverslaafde echtgenoot en kinderen bekoren.

http://deluievegetarier.com

Recente blogposts

Zero Waste Swap: wasmiddel wordt wasstrip

Ik had het me 10 jaar geleden niet kunnen inbeelden dat ik vandaag met een wasstrip voor mijn wasmachine zou staan. We zijn het zo gewend, het gieten of het scheppen en je denkt er niet bij na dat er nog andere manieren zijn. Gelukkig is er iemand op een ochtend wakker geworden in de overtuiging dat dat wassen ook zero waste kan. Gelukkig was dat iemand met een plan en doorzettingsvermogen. En daardoor kunnen wij dus vandaag zero waste wassen met wasstrips!

Meer lezen

Do the Swap -> Go Zero Waste!

Meer en meer mensen kiezen bewust om minder afval te produceren en plasticvrij(er) te leven. Zero waste producten bieden een alternatief voor de producten die we allemaal dagelijks gebruiken maar doorgaans verpakt zitten in een plastic jasje. Van shampoo in blok, tandpasta in tabletvorm, een wasei tot handige herbruikbare verpakkingen om je lunch in mee te nemen, probeer het eens! Je zal versteld staan van het gebruiksgemak en de positieve impact op je vuilniszak!

Dus doe de swap en go zero waste!

Meer lezen

Zero Waste Swap: wegwerptampon wordt menstruatiecup

We gooien in ons hele leven gemiddeld 10.000 tampons bovenop de afvalberg. Nu ja, dat is ook niet helemaal waar. Niet ál die tampons belanden op de afvalberg. Sommige komen door fout gebruik even goed in onze rioleringen terecht en daardoor… in onze oceanen en op onze stranden. Gezellig. Zeedieren moeten dan maar liefst 100 jaar tussen tamponapplicatoren en andere ‘hygiënische’ producten zwemmen, want het duurt 100 jaar voor zoiets afgebroken is. En dat afbreken is eigenlijk ook niet echt wat wij ons daarbij voorstellen: het worden microplastics die blijven ronddrijven. Echt verdwijnen zit er bij plastic nooit in.

Meer lezen
Bancontact / Mister Cash ideal Visa Mastercard American Express overschrijving EcoCheques